Introdución
A cooperación entre as administracións públicas é esencial para proporcionar os servizos aos cidadáns e garantirlles os seus dereitos. Dita cooperación require unhas condicións tales que permitan a súa fluidez, para o que é necesario que haxa interoperabilidade. A interoperabilidade facilita a realización de principios e dereitos dos cidadáns; a cooperación no desenvolvemento e prestación de servizos públicos; así como unha maior eficacia e eficiencia no despregamento e na prestación dos servizos.
O artigo 3 ‘Principios xerais’ da Lei 40/2015, do 1 de outubro, de Réxime Xurídico do Sector Público inclúe á interoperabilidade entre os principios de actuación das Administracións Públicas, de forma que estas relacionaranse entre si a través de medios electrónicos que aseguren a interoperabilidade e seguridade dos sistemas e solucións adoptadas por cada unha delas, a protección dos datos de carácter persoal, e facilitarán preferentemente a prestación conxunta de servizos aos interesados.
O artigo 156 da Lei 40/2015 recolle o Esquema Nacional de Interoperabilidade (ENI) que “comprende o conxunto de criterios e recomendacións en materia de seguridade, conservación e normalización da información, dos formatos e das aplicacións que deberán ser tidos en conta polas Administracións Públicas para a toma de decisións tecnolóxicas que garantan a interoperabilidade”.
O ENI foi establecido anteriormente no artigo 42 da Lei 11/2007 e materialízase no Real Decreto 4/2010, do 8 de xaneiro, polo que se regula o Esquema Nacional de Interoperabilidade no ámbito da Administración Electrónica.
As normas técnicas de interoperabilidade concretan detalles para facilitar os aspectos máis prácticos e operativos da interoperabilidade entre as Administracións Públicas e co cidadán. Acompáñanse de guías de aplicación e doutros documentos complementarios.
O ENI é o resultado dun traballo coordinado polo Ministerio de Asuntos Económicos e Transformación Dixital. Todas as Administracións Públicas participaron na elaboración do ENI a través dos órganos colexiados con competencia en materia de administración dixital; e contouse tamén coa opinión das asociacións da industria do sector de tecnoloxías da información e as comunicacións.
Na elaboración do ENI e das súas normas técnicas tivéronse presentes as recomendacións provenientes da Unión Europea, particularmente do o Marco Europeo de Interoperabilidade dispoñible á data; por tanto, o ENI sitúase no contexto europeo de políticas, actos, documentos e servizos relativos á interoperabilidade; ademais, contempla a noción da ligazón cos diversos instrumentos equivalentes do ámbito da Unión Europea, sexan redes de comunicacións, compoñentes elementais (building blocks), ou servizos para a cooperación en interoperabilidade ou a reutilización.