O termo reutilización, segundo establece a Lei, refírese ao uso de documentos en poder das Administracións e organismos públicos que poden utilizar persoas físicas ou xurídicas, con fins comerciais ou non comerciais, fóra da actividade administrativa pública. Queda excluído deste concepto o intercambio de documentos entre Administracións.
Novedades que se introducen para adaptar a directiva europea
Entre as novidades que se introducen, destaca a extensión da reutilización de información do sector público a tres tipos de institucións culturais: bibliotecas, arquivos e museos. Tamén se establece que, se se aplica unha tarifa pola reutilización de documentos, debe limitarse aos custos marxinais en que se incorra para a súa reprodución, posta a disposición ou difusión.
A Secretaría de Estado de Administracións Públicas, en coordinación coa Secretaría de Estado de Telecomunicacións e Sociedade da Información, presentará cada tres anos á Comisión Europea un informe sobre a información dispoñible do sector público para a súa reutilización.
Os acordos exclusivos de reutilización a favor de terceiros subscribiranse excepcionalmente por tres anos, cando sexa necesario para a prestación dun servizo de interese público. Doutra banda, os acordos exclusivos para a dixitalización dos recursos culturais terán unha duración xeral de dez anos.
Por outra banda, á marxe do contido da Directiva comunitaria, incorpórase o Centro de Investigacións Sociolóxicas (CIS) ao proceso de reutilización da información, cun banco de datos específico no caso de realización de enquisas cuantitativas.
