A interoperabilidade é a capacidade dos sistemas de información e dos procedementos aos que estes dan soporte, de compartir datos e posibilitar o intercambio de información e coñecemento entre eles. Resulta necesaria para a cooperación, o desenvolvemento, a integración e a prestación de servizos conxuntos polas Administracións públicas; para a execución das diversas políticas públicas; para a realización de diferentes principios e dereitos; para a transferencia de tecnoloxía e a reutilización de aplicacións en beneficio dunha mellor eficiencia; para a cooperación entre diferentes aplicacións que habiliten novos servizos; todo iso facilitando o desenvolvemento da administración electrónica e da sociedade da información.
No ámbito das Administracións públicas, a consagración do dereito dos cidadáns a comunicarse con elas a través de medios electrónicos comporta unha obriga correlativa das mesmas. Esta obriga ten, como premisas, a promoción das condicións para que a liberdade e a igualdade sexan reais e efectivas, así como a eliminación dos obstáculos que impidan ou dificulten o exercicio pleno do principio de neutralidade tecnolóxica e de adaptabilidade ao progreso das tecnoloxías da información e as comunicacións, garantindo con iso a independencia na elección das alternativas tecnolóxicas polos cidadáns, así como a liberdade de desenvolver e implantar os avances tecnolóxicos nun ámbito de libre mercado.
Lei 40/2015, do 1 de outubro, de Réxime Xurídico do Sector Público, recoñece o protagonismo da interoperabilidade e refírese a ela como un dos aspectos nos que é obrigado que as previsións normativas sexan comúns e debe ser, por tanto, abordado pola regulación do Estado.
