accesskey_mod_content

Neurodatos: privacidade e protección de datos persoais

  • Escoitar
  • Copiar
  • Imprimir PDF
  • Compartir

"Noticia dispoñible unicamente con fins históricos e de hemeroteca. A información e ligazóns mostradas correspóndense cos que estaban operativos á data da súa publicación. Non se garante que continúen activos actualmente".

03 febreiro 2023

Segunda parte da información sobre os datos cerebrais ou neurodatos e as tecnoloxías que permiten a súa colección asociados a persoas. 

As interfaces cerebro-computador permiten recoller a actividade xerada polo cerebro. Esta actividade depende de factores internos e externos ao individuo, que actúan sobre unha determinada base xenética. Estas tecnoloxías permiten a colección de neurodatos que, asociados a persoas identificadas ou identificables, son datos persoais. Estas tecnoloxías poderían permitir o perfilado, a inferencia de novos datos persoais, a modificación do comportamento e poderían ser en si mesmos mecanismos de identificación e autenticación biométrica.

A neurotecnología e as interfaces cerebro-computador (BCI polas súas siglas en inglés Brain-Computer Interface) permiten medir e rexistrar a actividade xerada polo cerebro. As ondas cerebrais, rexistradas por un BCI, unha vez procesadas e decodificadas, tradúcense en datos fisiológicos. Esta actividade depende de diversos factores internos do individuo (idade, sexo, estado psicoafectivo, patoloxías, etc.) e externos ao mesmo (ambientais, actividades, estímulos…), que actúan en función dunha determinada base xenética.

Estas tecnoloxías permiten a colección de datos neurológicos ou neurodatos que, en canto asociados a persoas identificadas ou identificables, son datos persoais. Con análises avanzadas e uso de Intelixencia Artificial poderían inferir e revelar información asociada a pensamentos, sentimentos ou estados de saúde, ademais de perfilar ao individuo.

Informes científicos muestran que muchas características del cerebro humano dependen de factores genéticos, biológicos no genéticos, y ambientales, que posibilitan la identificación mediante la anatomía cerebral (huella cerebral) por lo que podrían actuar en sí mismos como mecanismos de identificación y autenticación biométrica.

En definitiva, a información cerebral é única e persoal, pode revelar información que non é coñecida polo propio individuo ou está fóra do seu control, pode usarse con fins predictivos, e abre novas posibilidades nas representacións do individuo a través dos datos. Poden recollerse en tempo real aspectos relacionados co comportamento, a personalidade, os sentimentos e os pensamentos da persoa. Teñen potencial non só para diagnosticar, senón para predicir predisposicións a enfermidades, e tamén para predicir comportamentos e características da personalidade.

Los datos genéticos, que son considerados datos de categoría especial por el Reglamento General de Protección de Datos (RGPD), y los datos cerebrales o neurodatos comparten características y cualidades. El cerebro será un identificador tan único como una huella dactilar o un genoma. Ambos ofrecen la posibilidad de predecir o inferir otra información, y pueden desvelar indicios sobre el pasado y sobre su futuro. También ambos exponen aspectos únicos y personales, que no son observables o conocidos por el propio individuo.

A actividade eléctrica xerada polo cerebro varía dependendo de diversos factores que actúan sobre unha determinada base xenética.  Os perfís xenéticos poderían reflectir as causas de enfermidades e trastornos neurológicos ou psiquiátricos (nalgúns casos hereditarios). Por exemplo, na maioría das persoas o hemisferio esquerdo do cerebro adoita ser o dominante na área da linguaxe, de modo que as variantes xenéticas que afectan o desenvolvemento do cerebro e a súa asimetría poden afectar o rendemento lingüístico das persoas.

Como o xenoma, a información cerebral ademais é predictiva no comportamento das persoas, e está suxeita a interpretacións subxectivas, o que deixa espazo para o rumbo, o erro e a inexactitud, supondo unha maior implicación na privacidade e nos riscos asociados. Pero, a diferenza da información xenómica, a neurotecnología permite un camiño en dous sentidos, non só pódese recoller información en tempo real, senón que a través do mesma interface pódense xerar estímulos neurológicos que alteren a actividade cerebral e modifiquen o comportamento da persoa, tanto a curto como a longo prazo.

Desta forma, esta tecnoloxía ten o potencial de afectar non só a nosa privacidade, senón tamén os dereitos fundamentais ligados a ela como a liberdade de pensamento, a liberdade de expresión, a integridade corporal, personalidade, a dignidade das persoas, a non discriminación e a equidade e a xustiza.

O RGPD adopta un concepto amplo na definición de dato de carácter persoal, e no este marco os neurodatos son datos persoais. De forma xeral, nalgúns casos poderían considerarse datos sensibles ou moi persoais (directrices WP248), posto que son datos que corresponden á esfera máis íntima da persoa. Na medida en que o tratamento dos mesmos puidese comportar información biométrica orientada á identificación, opinións políticas, orientación sexual e datos de saúde, entre outros, os neurodatos cualificaríanse entón como un tratamento de categorías especiais de datos persoais. Neste último caso, para o seu tratamento sería necesario levantar a prohibición que establece o artigo 9 do RGPD con algunha das excepcións que este artigo contempla (por exemplo, o consentimento explícito), e ademais ha que existir unha base legal que lexitime o tratamento, segundo o artigo 6 do RGPD.

Fonte orixinal da noticia(Abre en nova xanela)

Neurodatos e neurotecnología: privacidade e protección de datos persoais

  • Cidadán