accesskey_mod_content

Cara a un Goberno Aberto: Guía para transformar Administracións Públicas

  • Escoitar
  • Copiar
  • Imprimir PDF
  • Compartir

08 xaneiro 2024

A Guía de Goberno Aberto para Empregados e Empregadas Públicos é un manual que facilita a implementación dos principios dun goberno aberto inclusivo nunha contorna dixital.

A Guía de Goberno Aberto para Empregadas e Empregados Públicos(Abre en nova xanela) é un manual para orientar ao persoal das administracións públicas de todos os niveis (local, rexional e estatal) sobre o concepto e as condicións necesarias para lograr un “goberno aberto inclusivo nunha contorna dixital”. Concretamente, o documento busca que a administración asuma o goberno aberto como un elemento transversal da sociedade, fomentando a súa conexión cos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable.

Trátase dunha guía exhaustiva, práctica e ben estruturada, que facilita a comprensión e a implementación dos principios do goberno aberto, dando a coñecer exemplos e boas prácticas que impulsen o desenvolvemento das competencias necesarias para facilitar a sustentabilidade do goberno aberto a longo prazo.

Que é o goberno aberto?

A guía adopta a definición máis aceptada de goberno aberto, baseada en tres eixos:

  1. Transparencia e acceso á información (eixo visión): Fai referencia ao acceso aberto á información pública para facilitar unha maior rendición de contas.
  2. Participación cidadá (eixo voz): Ofrece a posibilidade de que a cidadanía sexa escoitada e interveña para mellorar os procesos de decisión e cocreación nas políticas públicas.
  3. Colaboración (eixo valor): Céntrase na cooperación dentro da administración ou de maneira externa, coa cidadanía ou organizacións da sociedade civil, a través da innovación para xerar unha maior coprodución no deseño e posta en marcha dos servizos públicos.

Este manual define este eixos e descomponos nos seus elementos máis relevantes para a súa mellor comprensión e aplicación. Segundo a guía, os elementos básicos da administración aberta son:

  • Unha integridade transversal a toda acción pública.
  • Os datos son “a materia prima de gobernos e administracións públicas” e, por ese motivo, deben porse a disposición de “calquera actor”, respectando os límites que establece a lei.  El uso de tecnoloxías da información e comunicación (dixitais) concíbese como un “espazo de expansión da acción pública”, sen desatender as fendas dixitais.
  • A cidadanía sitúase no centro da administración aberta, porque non é só obxecto da acción pública, senón que tamén “debe gozar dun papel protagonista en todas as dinámicas de transparencia, participación e colaboración”.
  • A sustentabilidade das iniciativas da administración.

Beneficios do Goberno aberto

Con todo iso, conséguense unha serie de beneficios:

  • Máis calidade institucional e máis lexitimidade
  • Aumento da confianza nas institucións
  • Políticas máis específicas para atender á cidadanía
  • Máis equidade de acceso á formulación de políticas
  • Máis innovación nas actuacións públicas

Como podo utilizar a guía?

A guía é moi útil, xa que, para explicar algúns conceptos, expón retos para que as propias persoas funcionarias poidan reflexionar sobre eles e mesmo polos en marcha. Así mesmo, os autores propoñen casos que van ofrecendo un panorama do goberno aberto no mundo e a súa evolución, tanto dos conceptos relacionados con este como das leis, normativas, plans relevantes e ámbitos de aplicación (incluídos a Lei 19/2023 de transparencia(Abre en nova xanela) , a axenda España Dixital 2025(Abre en nova xanela)Carta Derechos Digitales(Abre en nova xanela) e o Regulamento Xeral de Protección de Datos(Abre en nova xanela) , coñecido como RGPD). Como exemplo, entre os casos que menciona, inclúense o Plan de Inclusión Social Elkar-EKIN(Abre en nova xanela) da de Deputación Foral de Gipuzkoa e Frea A Curva(Abre en nova xanela) ,  unha iniciativa posta en marcha por membros da Dirección Xeral de Participa­ción Cidadá e o LAAAB do Goberno de Aragón durante a Covid-19.

A guía tamén inclúe un test de autodiagnóstico en rendición de contas, fomento da colaboración, referencias bibliográficas e propostas de mellora.

Ademais, ofrece diagramas e resumos para explicar e esquematizar cada concepto, así como pautas específicas para polos en práctica. Por exemplo, inclúese a pregunta onde están os límites no acceso á información pública? Para respondela, a guía cita en que casos pódese dar acceso a información que faga referencia á ideoloxía, crenzas, afiliación relixiosa ou sindical dunha persoa (páx. 26). Cunha adaptación a contextos concretos, o manual moi ben podería servir de base para organizar talleres de formación para persoas funcionarias pola cantidade de asuntos relevantes que aborda e a súa organización.

Os autores fan ben en incluír tamén advertencias e críticas construtivas á situación do goberno aberto nas institucións. Aínda que non fan sinalamentos directos, falan de:

  • Caixas negras: Critícanse por ser sistemas pechados. Afírmase que as caixas negras débense abrir e transparentar e débese “incrementar a representación de sectores tradicionalmente excluídos das decisións públicas”.
  • Linguaxe administrativa: É un reto para unha real transparencia, xa que, segundo un estudo que menciona a guía, de 760 textos oficiais, un 78% deles non eran claros. Entre o máis difícil de entender atópanse as solicitudes de bolsas, axudas e subvencións, e os trámites vinculados co emprego.
  • A existencia dunha falta de transparencia nalgúns municipios, segundo apunta outro estudo mencionado na guía. O índice de goberno aberto global, elaborado por World Justice Project, coloca España no posto 24, por detrás de países como Estonia (14), Chile (18), Costa Rica (19) ou Uruguai (21) e por diante de Italia (28), Grecia (36) ou Romanía (51), entre 102 países. Open Knowledge Foundation deixou de actualizar o seu Global Open Data Index, especificamente sobre datos abertos.

En resumo, a administración pública concíbese como un paso cara a un Estado aberto, coa incorporación dos valores do aberto a todos os poderes do Estado, incluídos os poderes lexislativo e xudicial, ademais do gobernamental.

Outras cuestións adicionais que se poderían ter en conta

Para aqueles que queiran seguir o camiño cara a un goberno aberto, existen unha serie de cuestións a ter en conta:

  • A guía pódese adaptar a diferentes ámbitos e escalas do público. Pero a administración pública non é homoxénea nin as persoas que a compoñen teñen as mesmas responsabilidades, motivacións, coñecementos ou posturas ante o goberno aberto. Nun un exame sobre o uso por parte da cidadanía de datos abertos da administración vasca(Abre en nova xanela) , concluíase que un obstáculo para a transparencia é a falta de aceptación ou colaboración nalgúns sectores da propia administración. Un paso cara a adiante, por tanto, podería ser facer campañas internas para a difusión das vantaxes para a administración de integrar perspectivas cidadás e xerar eses espazos para integrar as súas achegas.
  • Aínda que o modelo de caixa negra está a desaparecer da administración pública, que está sometida a gran escrutinio, leste volveu da man de sistemas algorítmicos pechados e opacos aplicados á administración do público. Hai moitos estudos na literatura científica –por exemplo, este (Abreen nova xanela) — que alertan de que sistemas de caixa opaca erróneos poden estar a funcionar na administración pública sen que ninguén se dea conta ata que se xeran resultados daniños. Este é un asunto que necesita revisión.
  • Para a súa adaptación a contextos concretos, habería que poder definir máis concretamente que é a participación, colaboración e cocreación. Como indica a guía, non só implican a transparencia, senón pór en práctica iniciativas de colaboración ou de innovación. Pero ademais é necesario facerse unha serie de preguntas adicionais que é unha iniciativa de colaboración ou innovación?, que metodoloxías existen?, como se organiza e mide o seu éxito?
  • A guía resalta a necesidade de incluír á cidadanía no goberno aberto. Cando se fala da inclusión e participación, sobre todo menciónase á sociedade civil organizada e a academia, por exemplo, no Foro de Goberno Aberto(Abre en nova xanela) . Pero existen posibilidades de mellora para impulsar unha participación e colaboración das persoas a título individual, sobre todo, se se trata de persoas con pouco acceso á tecnoloxía. A guía menciona fendas dixitais de xénero, territoriais, por razón de idade ou discapacidade, pero non as explora. Con todo, cando se ha plataformizado o acceso a moitos servizos, axudas e asistencia públicas (sobre todo despois da pandemia de Covid-19), ditas fendas dixitais afectan a moitas persoas, especialmente persoas anciás, de baixos recursos e a mulleres. Dado que unha guía xeneralista non pode abordar todos os asuntos relevantes en detalle, leste merecería unha guía aparte.

Cada vez máis as institucións públicas acoden á decisión algorítmica para unha toma de decisións eficaz, rápida e inclusiva. Por iso, resulta tamén cada vez máis relevante a formación da propia administración en materia de goberno aberto nunha contorna dixitalizada, datificado e plataformizado. Esta guía é un gran primeiro paso para aqueles que queren aproximarse á materia.

Fonte orixinal da noticia(Abre en nova xanela)

  • Goberno aberto, Informes e Estudios
  • Información e datos do sector público