Intermediarios de datos e o seu papel no Data Governance Act

O obxectivo da Estratexia de Datos é crear un mercado único que permita a súa libre circulación para fomentar así a transformación dixital e a innovación tecnolóxica. No entanto, alcanzar este obxectivo comporta superar diferentes obstáculos. Un dos máis destacados é a desconfianza que a cidadanía pode sentir respecto ao proceso.

Como resposta ante esta necesidade, xorde a Lei de Gobernación do Dato  ou Data Governance Act (DGA), un instrumento horizontal que busca regular a reutilización de datos sobre os que concorren dereitos de terceiros, e impulsar o seu intercambio baixo os principios e valores da Unión Europea. Entre os obxectivos da DGA atópase reforzar a confianza de cidadáns e empresas en que os seus datos se reutilicen baixo o seu control, conforme a uns mínimos estándares xurídicos.

Entre outras cuestións, a DGA profunda no concepto de os intermediarios de datos, para quen establece un marco de notificación e supervisión. 

Que son os intermediarios de datos?

El concepto de intermediario de datos es relativamente nuevo en la economía de datos, así que existen múltiples definiciones. Si centrámonos no contexto da DGA , os provedores de servizos de intermediación de datos (Data Intermediation Services Providers ou DISPs) son aqueles “cuxo obxecto sexa establecer relacións comerciais para o intercambio de datos entre un número indeterminado de interesados y titulares de datos, por una parte, y usuarios de datos, por otra”.

Dátaa Governance Act tamén diferencia entre os Provedores de servizos de intermediación de datos das Organizacións de xestión de datos con fins altruístas recoñecidas na Unión (Data Altruism Organisations Recognised in the Union ou RDAOs). Este último concepto describe unha relación de intercambio de datos, pero sen buscar un rédito por iso, de forma altruísta.

Que tipos de servizos de intermediación de datos existen segundo a DGA?

Os servizos de intermediarios de datos son unha peza máis en a compartición de datos, xa que facilitan aos titulares compartir os seus datos para que poidan ser reutilizados. Tamén poden proporcionar infraestrutura técnica e experiencia para apoiar a interoperabilidade entre conxuntos de datos, o actuar como mediadores que negocian acuerdos de intercambio entre partes interesadas en compartir, acceder o agrupar datos.

No Capítulo III de Dátaa  Governance Act explícanse tres tipos de servizos de intermediación de datos:

• Servizos de intermediación entre titulares de datos e os seus posibles usuarios, incluíndo a facilitación dos medios técnicos ou doutro tipo para habilitar os este servizos. Poderán comprender o intercambio bilateral ou multilateral de datos, así como a creación de plataformas, bases de datos ou infraestruturas que posibiliten o seu intercambio ou uso común.

• Servizos de intermediación entre persoas físicas que desexen pór a disposición os seus datos, xa sexan ou non persoais, con posibles usuarios, incluíndo tamén os medios técnicos. Estes servizos deben posibilitar o exercicio dos dereitos dos interesados previstos en o  Regulamento xeral de protección de datos  (Regulamento 2016/679).

• Cooperativas de datos. Son estruturas organizativas constituídas por suxeitos de datos, empresas unipersonales ou pemes. Estas entidades axudan aos membros da cooperativa a exercer os seus dereitos sobre os seus datos.

En resumo, o primeiro tipo de servizo pode facilitar o intercambio de datos industriais, o segundo céntrase principalmente en o intercambio de datos persoais e o terceiro abarca o intercambio colectivo de datos e os esquemas de gobernación relacionados.

Categorías de intermediarios de datos en detalle:

Para profundar nestes conceptos, a Comisión Europea ha publicado o informe ‘ Mapping the landscape of data intermediaries ’, onde se profunda nos tipos de intermediación de datos existentes. Os achados do informe resaltan a fragmentación e heteroxeneidade do campo.

Los tipos de intermediarios de datos van desde los individualistas y orientados a los negocios hasta modelos más colectivos e inclusivos que respaldan una mayor participación en la gobernanza de datos por parte de comunidades y sujetos de datos individuales. Teniendo en cuenta las categorías que se incluyen en la DGA, se describen seis tipos de intermediarios de datos:

1. Sistemas de Xestión de Información Persoal (PIMS): proporciona ferramentas a individuos para que controlen e dirixan o tratamento dos seus datos.
2. Cooperativas de datos: fomentan a gobernación democrática a través de acordos entre os membros. Os individuos xestionan os seus datos en favor de toda a comunidade.
3. Fideicomisos de datos: establecen mecanismos jurídicos específicos para garantizar la gestión responsable e independiente de los datos entre dos entidades, un intermediario que administra los datos y sus derechos, y un beneficiario y propietario de los datos.
4. Sindicatos de datos: son unións sectoriais ou territoriais entre distintos propietarios de datos que xestionan e protexen os dereitos sobre os datos persoais xerados a través de plataformas tanto por usuarios como por traballadores.
5. Mercados de datos: impulsan plataformas que permiten pór en contacto a oferta e a demanda de datos ou produtos/servizos baseados neles.
6. Piscinas de intercambio de datos: son alianzas entre partes interesadas na compartición de datos para mellorar os seus activos (produtos de datos, procesos e servizos) aproveitando a complementariedade dos datos postos en común.

Os tipos de intermediarios de datos difiren segundo varios parámetros, pero son complementarios e poden sobreporse en certos aspectos. Para cada tipo de intermediario de datos presentado, o informe proporciona información sobre como funciona, as súas características principais, exemplos seleccionados e consideracións sobre o modelo de negocio.

Requisitos para os intermediarios de datos na Unión Europea

Establécea DGA regras de xogo para garantir que os provedores de servizos de intercambio de datos realizan os seus servizos baixo os principios e valores da Unión Europea (UE). Os provedores estarán sometidos ao ordenamento xurídico do Estado membro onde teña a súa sede principal. Se se trata dun provedor non establecido na UE, debe designar un representante legal nun dos Estados membros nos que se ofreza os seus servizos.

Todo proveedor de servicios de intermediación de datos que opere en la UE deberá notificalo á autoridade competente. Dita autoridade será designada por cada Estado e velará porque o provedor realice a súa actividade baixo o cumprimento das leis. A notificación incluirá información sobre o nome do provedor, natureza xurídica (incluíndo información sobre a estrutura e as filiais), dirección, sitio web con información sobre as súas actividades, persoa de contacto e estimación da data de inicio da actividade. Ademais, deberá incluír unha descrición do servizo de intermediación de datos que leva a cabo, indicando á categoría detallada na DGA á que pertencen, é dicir, servizos de intermediación entre titulares de datos e usuarios, servizos de intermediación entre suxeitos de datos ou individuos e usuarios de datos ou cooperativas de datos.

Ademais, no seu artigo 12, a DGA estable unha serie de condicións para a prestación de servizos de intermediación de datos. Por exemplo, os provedores non poderán utilizar os datos en relación cos que presten os seus servizos, senón que se limitarán á súa posta a disposición. Así mesmo, deberán respectar os formatos orixinais e só poderán facer transformacións para mellorar a súa interoperabilidade. Tamén deberán dispor procedementos para impedir prácticas fraudulentas ou abusivas dos usuarios. Con todo iso búscase garantir que os servizos sexan neutrais, transparentes e non discriminatorios.

Escenarios futuros para os intermediarios de datos

De acordo con o informe “Mapping the landscape of data intermediaries”, en el horizonte, el escenario previsto para los intermediarios de datos conlleva superar diversos desafíos:

• Identificar modelos de negocio adecuados que garantan a sustentabilidade económica.
• Ampliar a demanda dos servizos de intermediación de datos.
• Comprender o requisito de neutralidade establecido pola DGA e como podería implementarse.
• Aliñar os intermediarios de datos con outros instrumentos da política de datos da UE.
• Considerar as necesidades dos desenvolvedores e emprendedores.
• Suplir a demanda dos intermediarios de datos.

Para consolidar os intermediarios de datos haberá que seguir realizando máis investigacións que axuden a definir máis profundamente o concepto de intermediarios de datos. Este proceso comportará avaliar as necesidades de desenvolvedores e empresarios sobre asuntos económicos, legais e técnicos que desempeñan un papel no establecemento de intermediarios de datos, os incentivos tanto para o lado da oferta como da demanda de intermediarios de datos, e as posibles conexións destes con outros instrumentos de políticas de datos da UE.

Fonte orixinal da noticia