Os datos abertos como bens dixitais públicos

A Web xurdiu fai xa máis de 30 anos como unha rede aberta a todo o mundo , participativa e inclusiva que fomentaba o acceso ao coñecemento e a súa reutilización a través dun espírito de colaboración e constante experimentación. Ese é precisamente o mesmo concepto e filosofía que a comunidade dos datos abertos gobernamentais adoptou uns anos despois desde o seu nacemento .

Hoxe en día podemos observar como cobra cada vez maior relevancia unha nova aplicación desa mesma filosofía impulsada novamente desde as administracións pública a través dos bens públicos dixitais. Nesta ocasión os principios orixinais de desenvolvemento colaborativo, acceso libre e reutilización dos datos abertos gobernamentais expándense a outros activos dixitais baixo os mesmos criterios como evolución lóxica.

Que son os bens dixitais públicos?

O concepto de bens públicos dixitais nace inspirado nese mesmo obxectivo inicial da Web e na filosofía doutros movementos varios como o código aberto , os datos abertos e o coñecemento aberto , estendéndoa a calquera ben dixital de potencial interese público, é dicir, aqueles que polo seu potencial para contribuír ao desenvolvemento dixital sustentable deberían ser de libre acceso e uso e que poden materializarse en distintos formatos, como os programas informáticos, os conxuntos de datos, os modelos e algoritmos de intelixencia artificial, as normas e estándares ou toda unha variedade de contidos dixitais. Entre as súas vantaxes atópase que son escalables e adaptables, transparentes e interoperables, minimizan a redundancia e a fragmentación, posibilitan o aforro de custos, facilitan a colaboración e fomentan a innovación.

En definitiva, trátase de construír un patrimonio dixital común para toda a humanidade que podamos gozar e xestionar de forma coordinada e conxunta polo ben da sociedade – de igual maneira que facemos xa na actualidade con outros elementos do noso patrimonio analóxico por exemplo os océanos, a Antártida ou o espazo exterior.

As Nacións Unidas consideran aos bens públicos dixitais na folla de ruta para a cooperación dixital un elemento esencial á hora de alcanzar os obxectivos de desenvolvemento sustentable e, segundo o World Economic Forum, serán tambié pezas crave á hora de afrontar os grandes retos do mundo . Pero para iso será necesario que exista un esforzo global coordinado á hora de habilitar, facilitar e fomentar a creación dos este bens. Neste aspecto empezan a ser visibles durante os últimos anos algunhas accións prominentes encamiñadas nesa dirección, como pode ser a Alianza polos Bens Públicos Dixitais , a  carta dos Bens Públicos Dixitais , o ecosistema de a  AI Commons  ou, xa no ámbito específico dos datos, o  Marco Global para o Acceso aos Datos  (GDAF) cuxo obxectivo é transformar a capacidade de descubrimento dos datos mediante a definición dunha plataforma global para a súa compartición xunto a varios protocolos estándar para o intercambio dos mesmos.

Iniciativas ao redor dos bens dixitais públicos

Un claro exemplo dos traballos que se están levando a cabo é o do estándar para os bens públicos dixitais (DPG Standard). Mediante este estándar defínense nóveas cualidades que un activo dixital debe cumprir para poder considerarse un ben dixital público:

1. Relevante para o cubro dos obxectivos de desenvolvemento sustentable.
2. Uso de licenzas apropiadas para o libre acceso.
3. Independencia de plataforma.
4. Definición clara de a propiedade.
5. Documentación completa e apropiada.
6. Mecanismos que dean soporte a a extracción de datos.
7. Cumprimento das normas de privacidade e da lexislación aplicable.
8. Adopción de os estándares e boas prácticas de referencia.
9. Deseño non daniño que teña en conta a privacidade, seguridade, legalidade dos contidos e protección fronte aos abusos.

Ademais, existe un repositorio de bens dixitais públicos que se alimenta das contribucións de todos os interesados e que está organizado segundo o obxectivo de desenvolvemento ao que poden contribuír. Tamén poderemos atopar informes temáticos nos que se destacan algúns deses bens dixitais públicos polo seu potencial para dar resposta a necesidades críticas en sectores específicos como inclusión financeira , a sanidade  ou o  cambio climático .

Segundo as Nacións Unidas todas estas novas iniciativas colaborativas cumprirán tamén un papel fundamental á hora de continuar co desenvolvemento e evolución de estándares e normas comúns necesarios. Así mesmo, isto contribuirá a orientar tanto ao sector público como ao privado sobre as mellores formas de facilitar o acceso aos seus datos e fará posible que un maior número de datos pasen a constituírse como bens públicos dixitais, respectando ao mesmo tempo a privacidade e a confidencialidade dos datos e conseguindo tamén mellorar a confianza na tecnoloxía de forma significativa. Por outra banda, os bens dixitais públicos son tamén compoñentes valiosos para a creación da infraestrutura dixital dos países de forma fiable, segura e inclusiva por exemplo, os sistemas de pago ou de identificación e por tanto facilitadores da soberanía dixital.

Para finalizar, un exemplo interesante de como todos estes conceptos estivéronse tamén aplicando durante os últimos anos por parte da Comisión Europea témolo en Joinup Joinup : a plataforma colaborativa da Unión Europea para o desenvolvemento de solucións TIC interoperables, abertas e gratuítas. A través desta plataforma poderemos atopar múltiples exemplos de toda unha variedade de bens dixitais públicos como soluciones software , estándares  ou contidos educativos .

Fonte orixinal da noticia