Recoñecendo o importante avance que tivo lugar nos últimos anos, a Comisión Europea 
destaca que persiste un número importante de obstáculos, no contexto da Estratexia para o Mercado Único Dixital.
Con iso iníciase un proceso de reflexión e avaliación que ten por obxecto preparar unha iniciativa sobre accesibilidade e reutilización da información pública que se irá impulsando nos próximos meses. Trátase dunha revisión que, en última instancia, ha de exporse cada Estado respecto da súa normativa interna. Só así será posible comprobar en que medida tales obstáculos atópanse realmente presentes no seu propio contexto e poderían estar a dificultar a efectiva reutilización da información do sector público. Cales son as barreiras que se identifican neste documento de traballo?
Polo que se refire a as limitacións relativas ao ámbito subxectivo, advírtese pola Comisión Europea a necesidade de ampliar a aplicación da normativa sobre reutilización que se proxectan nunha tripla dimensión:
As entidades con forma xurídico-privada, en ocasións dotadas dun estatuto que lles confire autonomía ou certa independencia, que teñen encomendadas a execución de actividades propias do sector público. Este sería o caso daqueles suxeitos que, aínda estando baixo o control ou o financiamento públicos, teñan natureza societaria ou fundacional. Pero tamén das entidades con personificación xurídico-pública nas que non concorran as esixencias do artigo 2.d) da Lei 37/2017 , isto é, que fosen creadas para satisfacer necesidades de interese público que teñan carácter industrial ou mercantil.
Os suxeitos con forma xurídico-privada que, con todo, realizan unha actividade de servizo público en nome da administración titular do mesmo, caso por exemplo dos concesionarios. En relación aos mesmos, debería exporse de que maneira cabería acceder de maneira directa á información na súa poder desde as exigenicas e principios dos datos abertos.
A Comisión Europea exponse a posibilidade de estender a regulación a certos datos de suxeitos estritamente privados, polo menos cando tal posibilidade poida redundar na mellora do funcionamento das políticas e servizos públicos, citando expresamente o caso da función pública estatística.
En relación coas condicións do acceso á información, destacan tres cuestiones de gran impacto nas posibilidades de reutilización posterior:
Salienta a necesidade de avanzar na posta a disposición dos datos en tempo real conforme a estándares recoñecidos. A realidade práctica da xestión documental no sector público aínda non alcanzou — salvo excepcións destacadas— o nivel de modernización tecnolóxica esperado, de maneira que a utilización do soporte papel goza aínda dunha innegable implantación.
Desde o punto de vista do custo para os reutilizadores, a Directiva de 2013 e a transposición en España das regras relativas ao custo con ocasión da reforma de 2015 implicaron un importante avance ao sinalar que as tarifas deben limitarse “aos custos marxinais en que se incorra para a súa reprodución, posta a disposición e difusión”. A Comisión constatou que existe unha práctica estendida que tende a esixir cantidades moi superiores. Tal e como se prevía, o Considerando 28 da citada reforma da Directiva RISP en 2013 , resulta imprescindible reforzar as garantías relativas ás reclamacións en vía administrativa para controlar de maneira eficaz e eficiente as decisións adoptadas polos organismos públicos sen necesidade de expor un longo e custoso proceso xudicial.
En relación coas licenzas, a través das cales se concretan as condicións para a reutilización, saliéntase que a diversidade de licenzas constitúe unha clara dificultade que se debería afrontar en termos dunha maior interoperabilidade en termos xurídicos das condicións que contemplan.
Finalmente, a Comisión Europea exponse ampliar o ámbito obxectivo da normativa sobre reutilización a un ámbito estratéxico: a actividade investigadora. Trátase dun importante desafío xa que existe unha innegable pluralidade de intereses contrapostos en xogo, tanto a nivel persoal dos investigadores como institucionalmente, polo que respecta aos organismos de investigación e as entidades financiadoras.
A pesar dos importantes avances normativos producidos nos últimos anos, parece evidente que a cuestión referir# a os aspectos xurídicos da reutilización da información vinculada ao sector público non está definitivamente pechada, nin sequera tras a reforma de 2013. Nos próximos anos estamos abocados a reformar a lexislación vixente a nivel europeo e estatal e a ponderar múltiples e diversos intereses lexítimos que non sempre estarán aliñados.
